വിത്തുകള് പൊട്ടി മുളയ്ക്കുവാനോ
ഒത്തിരി കണ്ണീരുതിര്ത്തു വാനം
ഞെട്ടിത്തെറിച്ചു ചിറകറ്റ വാക്കുകള്
പെട്ടെന്നു പാട്ടില് തളിര്ത്ത പോലെ
***
ആര്ത്തിരമ്പും കടല്തട്ടില് നിന്നും
ആരെയും കൂസാതുയര്ന്ന ചോദ്യം
കാറ്റില് തിരുകിപ്പിടിച്ചുയര്ന്നു
കാണാപ്പൊരുളും തിരഞ്ഞലഞ്ഞു
കാറ്ററിയാത്തൊരു കാഴ്ച്ചയുണ്ടോ?
കാഴ്ച്ചയ്ക്കുമപ്പുറം കാവലുണ്ടോ?
കണ്ണും കനവെന്നു കാറ്റ് ചൊല്ലി
കണ്ണീരു വാര്ത്തു പൊലിഞ്ഞു മേഘം.
***
മണ്ണിലുറങ്ങിക്കിടന്ന ജീവന്
ദണ്ണം മറന്നു മിഴി തുറന്നു
വേരുകള് കുത്തിയെണീറ്റിരുന്നു
നീരിറ്റു മോന്തി കുടിച്ചിരുന്നു
ഓരിലയീരില നീര്ത്തി പിന്നെ
ഓമനപ്പൂക്കള് ചിരി തുടങ്ങി
എല്ലാം കനവെന്നു ചൊന്ന കാറ്റും
നല്ലൊരൂഞ്ഞാലിട്ടു കൂട്ടു വന്നു
***
സത്യത്തിലേയ്ക്കൊരു ദൂതുമായി
പുത്തന് മുകില് യാത്രയായി ദൂരെ
ആയത്തിലൂഴിയില് വീഴുവാനായ്
ആയിരം കാതമുയര്ന്നിടുന്നൂ.
***
നല്ല വരികള്
ReplyDeleteമണ്ണിലുറങ്ങിക്കിടന്ന ജീവന്
ReplyDeleteദണ്ണം മറന്നു മിഴി തുറന്നു
വേരുകള് കുത്തിയെണീറ്റിരുന്നു
നീരിറ്റു മോന്തി കുടിച്ചിരുന്നു
ഓരിലയീരില നീര്ത്തി പിന്നെ
ഓമനപ്പൂക്കള് ചിരി തുടങ്ങി...
എന്നെയെപ്പോഴും പ്രചോദിതനാക്കുന്നൊരു വിഷയമാണീ വാക്കുകളില് വരച്ചിട്ടിരിക്കുന്നത്
ഗോപന് കുമാറിനും അജിത്തിനും നന്ദി, സന്തോഷം..
ReplyDelete